در جست‌و‌جوی مزه‌های گمشده
می‌گوید: ایران را باید چشید.
چند سال پیش از طریق اینستاگرام امید شریف را شناختم. کارشناسی ارشد هتلداری و گردشگری دارد. کارش مشاوره و تاسیس و ارتقاء رستوران، کافه و اقامتگاه توریستی است. پروژه‌های تاسیس، طراحی کانسپت و آموزش طراحی منو رستوران‌هایی مثل:«سرای وکیل‌التجار»، مجموعه تاریخی«خان مروی»، «باغ معیر» و بسیاری دیگر را در کارنامه شغلی‌اش دارد.
مقاله‌هایش در نشریات گردشگری از قبیل «هتل» و «پردیس» چاپ شده. خیلی از استوری‌هایی که از کتاب، فیلم، موسیقی و هر چیز دیگری منتشر می‌کند به شکلی به خوراک مربوطند. رد پای تاریخ یک خوراک را دنبال می‌کند تا به وضعیت امروزش برسد.
آن‌چه باعث شده من فعالیت‌های امید شریف را دنبال کنم، دغدغه‌های او برای حفظ فرهنگ و میراث خوراک‌های اصیل مناطق مختلف ایران و گاهی اشاره به بخش‌های اشتراکی آن با غذای ملل است. با مخاطبانش پیوسته ارتباط دارد. هر جا لازم بداند برای تکمیل دانسته‌هایش از آن‌ها کمک می‌گیرد.
او هزار و یک قصه می‌گوید تا فرهنگ غذای ایرانی زنده بماند.
مستند‌های سفرنامه خوراک با عنوان«مزه‌های گمشده» روایتگر مزه‌هایی است که از چشم خیلی‌ها پنهان می‌ماند. شریف با سفر به بسیاری از نقاط مختلف ایران، با داستان‌سرایی درباره‌ی غذا، سعی می‌کند جلوی انقراض فرهنگ خوراک نقاط مختلف ایران را بگیرد. مزه‌هایی که منسوخ نشده ولی کم مانده فراموش شوند، با تلاش کسانی مثل او ممکن است زنده بمانند.
این سفرها به فراخوان و دعوت اهالی برای تهیه مستند معرفی خوراک‌های محلی آن منطقه صورت می‌گیرد. مردم از شهری و روستایی غذای روزانه‌‌شان را به شیوه‌ی خاص آن ناحیه طبخ می‌کنند. در طی مراحل پختوپز شما با لهجه، گویش، آداب و رسوم رایج، محصولات کشاورزی خاص، و فرهنگ غذایی آن منطقه آشنا می‌شوید. داستان مهم‌است ولی روش تعریف داستان مهم‌تر است. شریف قصه‌گوی کاربلدی است. ویدیوهای مستندی که می‌سازد و منتشر می‌کند خودش مجموعة‌الحکایاتی است.
جیمی اولیور، سر‌آشپزی که انقلاب کرد
سرآشپز برهنه
سال‌هاست با تماشای برنامه‌های«آشپزی در ۳۰ دقیقه»، «سرآشپز برهنه»، که برهنه نیست و فقط ترجمه کلمه‌به‌کلمه naked است، «آشپز‌خانه جیمی» و کلی برنامه دیگر، روش‌های آشپزی او را دنبال کرده‌ام. جیمی اولیور، سرآشپز انگلیسی، یکی از بهترین الگوهای من در آشپزی است. از او یاد گرفتم با تکنیک‌های ساده به سرعت آشپزی کنم. در کم‌ترین زمان غذای خوشمزه‌ای بپزم و از خوردنش لذت ببرم. هیجان آشپزی در زمان محدود برای من حکم راندن ماشین‌های کورسی را دارد. با خودم مسابقه می‌دهم!
انقلاب آشپزی
اولیور از نوجوانی کار آشپزی را شروع کرد و خیلی زود استعدادش کشف شد. در بسیاری از برنامه‌های آشپزی تلویزیونی شرکت کرد. چندین کتاب آشپزی نوشته‌است و کلی جوایز بین‌المللی برده. برای عملی کردن ایده انقلاب آشپزی در مدارس7 سال تلاش کرده و برای فعالیت‌هایی که در زمینه اطلاع رسانی و انقلاب فرهنگ غذایی در مدارس انگستان داشته، نشان سلطنتی گرفته‌است.
متأسفانه تا ۱۸ دقیقه آینده، ۴ آمریکایی از بیماری دیابت می‌میرند.
صحبت‌هایش را با جمله‌ی بالا شروع می‌کند. وقتی برای اولین بار سخنرانی او را در 2010 TED TALK(تدتاک) می‌بینم، به عمق کوششی که برای تغییر سیستم غذایی مدارس انگلستان کرده پی می‌برم. او به آمار بالای مرگ و میر ناشی از چاقی اشاره می‌کند: بالاتر از خودکشی،تصادف، قتل و هر عامل کشنده دیگری. اشاره‌اش به آمار و عملکرد کمپانی‌های صنعت غذا تکان دهنده است. دیگر شیرهای طعم‌دار از گلوی شما پایین نمی‌رود وقتی یاد قند بالایش می‌افتید. موقع خرید برای یافتن محصول سالم‌تر، دقت بیشتری می‌کنید.
دیدن دانش ناچیز بچه‌ها از سبزیجات و محصولات کشاورزی به نظر خیلی عجیب می‌رسد، یکی، سیب‌زمینی را از گوجه‌فرنگی تشخیص نمی‌دهد! برند‌های قدرتمند فست‌فود و صنایع وابسته به آن‌ها برای جلب مشتری، نمک، شکر و چربی و افزودنی‌های بیشتری به غذاها اضافه می کنند. این که چطور مادر جوانی با الگوی پختن غذاهای چرب و فست‌فود، بچه‌هایش را به سوی بیماری‌های قلبی و دیابت سوق داده‌‌است. جیمی می‌گوید که این مادر مقصر نیست چون کسی به او آشپزی یاد نداده. جیمی معتقد است که همه نیاز دارند آشپزی یاد بگیرند تا از خود و دیگران مراقبت کنند.جیمی بر نقش مدرسه برای آموزش مهارت‌های زندگی تأکید می‌کند. باور دارد که با آموزش باغبانی در مدارس، بچه‌ها یاد می‌گیرند غذا از کجا می‌آید. یاد می‌گیرند با آشپزی گلیم خودشان را از آب بیرون بکشند.
من هم مثل جیمی اولیور فکر می‌کنم، یکی از اساسی‌ترین مهارت‌هایی که هر پدر و مادری می‌تواند به فرزندش بیاموزد آموزش زنده ماندن است. وقتی شما به معنای واقعی کلمه آشپزی می‌کنید، در این مرحله آشپزی نه فقط غذا پختن، بلکه نوعی نگاه فلسفی به زندگیست.
«من عمیقاً معتقدم که غذا جایگاه اساسی در زندگی ما دارد که ما را به زندگی وصل می‌کند.»
آخرین نظرات: