همیشه پای یک بو در میان است

چه بویی! از کجا میاد؟ رد بو را می‌گیرید. همزمان ذهن شما تصویر می‌سازد. تکه‌های گوشت مکعبی همراه دانه‌های لوبیا قرمز که به سبزی آغشته‌اند. یکی دو لیمو عمانی که مثل جزیره از زیر روغن سبز تیره‌ی براق روی خورش، بیرون آمده. ظرف خورش کنار بشقابی برنج زعفرانی که از روی هر دو بخار بلند می‌شود. بو از همین خانه‌ به مشام می‌رسد که از کنارش می‌گذرید.
ناگهان سوار بر ماشین زمان، پرتاب می‌شوید وسط زمانی که هم حال است و هم نیست. یک بو برای ذهن شما داستان سرایی می‌کند. عطر و طعم بهترین خورش قرمه‌سبزی که تا به حال خورده‌اید همراه خاطره‌ای که به آن سنجاق شده فقط توسط یک بو برای شما تداعی می‌شود.

چرا از آشپزی بدتان می‌آید؟

مدام نگرانید لباس تنتان بوی غذا بدهد؛ همه را قبل از پوشیدن بو می‌کنید. برای پختن یک املت ساده سر و کله‌‌تان را می‌پیچد که یک وقت بوی غذا نگیرد. سیر و پیاز سرخ‌کرده که دیگر گفتن ندارد. کافی است کسی از کنارشما رد شود تا بفهمد همین حالا از سر اجاق آشپزخانه می‌آیید. از آشپزی برای چه چیزهای دیگری متنفرید؟

به‌ریختگی آشپزخانه و مرتب کردن مجددش کلی از وقتتان را می‌گیرد. وای به روزی که همسر یا یکی از بچه‌ها بخواهد مثلن آشپزی کند. مجبورید تمام این آشفتگی آشپزخانه را مرتب کنید و دنبال وسایل جابه‌جا شده بگردید.

ظرف‌های کثیف تلنبار شده توی سینک ظرفشویی را نمی‌شود نادیده گرفت، مخصوصن اگر موقع آشپزی کمک نداشته‌باشید.

بخش بزرگی از حس بد ما به انجام کاری مثل آشپزی از کم‌آشنایی ما با تکنیک‌های آن سرچشمه می‌گیرد. با مطالعه درباره‌ی تکنیک‌های آشپزی می‌توان بر بعضی از جنبه‌های آزارنده آن غلبه کرد.

به عنوان مثال این‌ بار هنگام پخت و پز تهویه آشپزخانه را نیم ساعت قبل از شروع کار روشن کنید و از پیچیدن بوی غذا بکاهید. به جای سرخ کردن سیر، آن را کباب کنید. به جای پیاز سرخ‌ شده از پیاز خشک استفاده کنید.

برای حل موضوع ظرف‌های کثیف، می‌توانید از تکنیک One pot برای پختن غذاهایی با یک تابه یا یک قابلمه استفاده کنید.

فضای آشپزخانه‌های کوچک و اپن امروزی به پیچدن بوی غذا در کل خانه دامن می‌زند. علاوه بر آن کمبود وقت باعث شده بیشتر مواد اولیه از سیر تا پیاز، بادمجان، سبزی سرخ شده و سبزیجات تازه‌ی خرد ‌شده و از این قبیل را بتوان آماده از بیرون خرید.

اگر آشپزی نکنید دوست دارید این زمان را به چه کار دیگری اختصاص بدهید؟

شما هم شاید شنیده‌ باشید کسی بگوید اگر مجبور نبودم این کار را بکنم حتمن کار دلخواهم را می‌کردم. یکی دوست دارد ورزش کند و دیگری آرزو دارد کسب و کاری را که فکر می‌کند برایش ساخته شده، راه‌ بیندازد. آن یکی می‌گوید اگر مجبور نبود 2، 3 وعده در روز آشپزی کند می‌توانست تابلوهای نقاشی ناتمامش را تمام کند و در نمایشگاه گروهی شرکت کند.
کار دلخواه همان است که با جان و دل برایش وقت می‌گذاریم، مطالعه می‌کنیم، می‌آموزیم و موقع انجامش خستگی نمی‌شناسیم. برای همین است که گاهی نام آشنایی را می‌‌شنویم که از شغل و حرفه‌اش دست کشیده و به فعالیت دلخواهش روی آورده‌است. آشپزی خانگی معمولن کاری زنانه محسوب می‌شود، البته هستند مردانی که این کار را با جان و دل انجام می‌دهند و از آن لذت می‌برند. یکی از موضوعاتی که ممکن است باعث دلزدگی خانم‌ها از آشپزی باشد،گذاشتن بار آشپزی بر دوش و تحمیل آن به زنان است. نقش‌هایی که از کودکی دسته‌بندی و جنسیتی می‌شوند. پدر به پسر، گرفتن پنچری لاستیک را آموزش و مادر به دخترش آشپزی یاد می‌دهد. هرچند زمانه تغییر کرده، ولی هنوز هم از زنان انتظار می‌رود دستپخت‌شان بی‌نقص باشد.
دوستی داشتم که دلش می‌خواست به جای آشپزی کلاس موسیقی می‌رفت، یا دوباره مشغول تحصیل می‌شد. دیگری از این گله داشت که همسر و فرزندانش همین که به خانه می‌رسند، به جای سلام می‌پرسند: غذا چی داریم؟ مثل این‌ است که فقط اوست که باید به فکر سیر کردن بقیه باشد.
اگر فرزند دختر یا پسر یا هر دو را دارید با هم آشپزی کنید. پختن غذا را به هر دو بیاموزید. آماده کردن وعده‌هایی از غذا را به همسر و فرزندانتان بسپارید و گاهی به انجام کار دلخواهتان مشغول شوید. تغییر آسان نیست و زمان می‌برد اگر حوصله داشته‌باشید.
به هرحال این هنر شماست، با غذایی که می‌پزید، خانواده را دور هم جمع می‌کنید. همراه هم غذا می‌خورید، گفت و گو می‌کنید و با گفتن از کارهای روزمره زمان بیشتری از کنار هم بودن لذت می‌برید.

اگر وقت داشتم، خودم غذا درست می‌کردم

پیک‌های موتوری رستوران‌ها آدرس بعضی‌ها را از حفظند. کسانی که با ساعات کار طولانی، زندگی پر مشغله‌ای دارند و برای آشپزی نمی‌توانند وقت بگذارند.به مرور از آشپزی دور و نسبت به آن بی‌اعتنا می‌شوند. این‌ها معمولاً دست به سفارش غذایشان خوب است. عده‌ای هم مشغله کاری زیادی ندارند ولی چون آشپزی وقت‌گیر است ترجیح می‌دهند غذا را اماده بخرند. یک بار در سفری تعداد حیرت‌انگیز کترینگ‌ها، مراکز تهیه غذا و عنوان «بیرون‌بر» روی سردرشان، توجهم را جلب کرد. پرسیدم و گفتند که ما سخت نمی‌گیریم، به جای این که عمرمان در آشپزخانه تلف شود استراحت و تفریح می‌کنیم، آ‌ن‌ها می‌پزند و ما می‌خوریم و به کسب و کارشان رونق می‌دهیم.

خاصیت غذاهای ایرانی

یکی از ویژگی‌های غذای ایرانی زمان‌بر بودن آن است. آماده کردن بعضی از اقلام مواد اولیه وقت و انرژی زیادی می‌طلبد. بیشتر خورش‌ها روی شعله‌ی کم و در زمان طولانی پخته می‌شوند. اجزای غذا لازم است دست به دست هم‌دهند تا مزه‌ی اصلی خلق شود.این خاصیت غذای ایرانی است که صبر و حوصله‌ی آشپز را تربیت می‌کرده. البته به لطف دیگ‌های زودپز و فر موج‌پز می‌توان زمان پخت را کوتاه‌تر کرد، هر چند غذای قوام‌دار و جا‌افتاده حسابش جداست.
غذا مثل هر چیز دیگر این جهان توجه می‌طلبد. غذا را در ظرف‌های زیبا سرو کنید ظاهری اشتها‌برانگیز به آن بدهید. خودتان را مهمانی عزیز وشایسته‌ی پذیرایی بدانید . به رنگ و شکل غذایی که می‌خورید توجه کنید. با کم‌ کردن از سرعت غذا خوردن، مزه مواد و ادویه‌های به کار رفته را تشخیص دهید.

دستور تهیه‌ی اختصاصی میرزا قاسمی به روشی متفاوت برای آن‌ها که آشپزی دوست ندارند

این فقط یک پیشنهاد است، به امتحانش می‌ارزد.

نیم ساعت قبل از شروع، تهویه‌ی آشپزخانه را روشن کنید.

آن‌چه لازم دارید:

4 عدد بادمجان متوسط
نصف بوته‌ی سیر
4 عدد گوجه فرنگی رسیده‌ی متوسط
2 عدد تخم
نمک، زردچوبه، فلفل سیاه و قرمز، روغن به میزان دلخواه

چطور بپزید؟

بادمجان‌ها را روی شعله اجاق کباب کنید. بلافاصله داخل ظرفی بگذارید و رویش را بپوشانید تا پوست کندنش آسان شود. کمی که سرد شد پوستش را بکنید و با گوشت‌کوب یا پشت چنگال له کنید.
نصف بوته‌ی سیر را در ورقه‌ی فویل آلومینیومی بپیچید و روی شعله‌ی خیلی کم بگذارید. پوست سیرها که قهوه‌ای شد از روی حرارت بردارید. سیر‌های کبابی را له کنید.
گوجه‌فرنگی‌ها را روی شعله اجاق کباب کنید و پوستشان را کنده و له کنید.
به دلخواه روغن در تابه بریزید.
کمی زردچوبه را با فلفل‌های سیاه و قرمز در روغن ریخته، تفت بدهید تا جایی که بوی ادویه‌ها در بیاید.
بادمجان و سیر کبابی را اضافه کنید و تفت بدهید.
پوره‌ی گوجه‌های کبابی را همراه کمی نمک به خورد بادمجان و سیر بدهید و روی حرارت هم بزنید تا آبش کشیده شود.
روی سطح غذا با فاصله، دو جا را کمی گود کرده و خیلی آرام در هر کدام تخم‌مرغی بشکنید. بگذارید تخم‌مرغ‌ها خودشان را بگیرند.
این میرزا قاسمی را در ظرف شکیلی بکشید و با نان یا برنج کته، همراه هر مخلفاتی که دوست دارید نوش جان کنید.

پی‌نوشت: این دستور تهیه با دستور اصلی غذا تفاوت دارد و شخصی‌سازی شده. می‌توانید از بوی دودی غذا لذت ببرید و خیالتان از بوی سیر راحت باشد.

خوشحال می‌شوم در بخش دیدگاه‌ها نظرات شما را بخوانم.